Het geheim van Italiaanse wijn
Ben je klaar voor het geheim van de Italiaanse wijn? Als liefhebber van Italiaanse wijn is extra kennis hierover leuk, maar misschien ook wel noodzakelijk. De Italiaanse wijnwereld is namelijk zeer complex en soms moeilijk te doorgronden. En je zou denken dat als de bodem geschikt is, het klimaat het toelaat en de juiste druiven aan de wijnrank zijn geselecteerd, het maken van een goede wijn van een oude wijnstok op Italiaanse bodem geen probleem mag zijn. Helaas blijkt dat niet altijd zo te zijn. De geheimen van de Italiaanse wijn kent meerdere factoren.
Oude wijnstokken op Italiaanse bodem
De bodem van een wijnstok is een belangrijk goed. De wijnstok haalt namelijk zijn voedingsstoffen zoals mineralen via de wortels uit de grond. Dit kan zijn tot een diepte van meer dan 15 meter! Zeer geschikte ondergronden zijn kalksteen, graniet en kiezel- en leisteenhoudende grondsoorten bedekt met sedimenten, zand of klei.
Om mineralen uit de bodem te kunnen verwerken heeft de wijnstok bacteriën nodig. Door chemische bestrijdingsmiddelen verdwijnen de bacteriën met als gevolg dat de mineralen niet meer worden opgenomen. Het resultaat is dat de ‘terroir’ eigenschappen (men kan in de bodem de ‘wijn proeven’) ontbreken en alle wijnen van dezelfde druif op elkaar gaan lijken. Dit wordt steeds meer voorkomen door middelen als koeienmest en speciale biologische preparaten te gebruiken. Zodat de wijnstok zichzelf kan verdedigen tegen aanvallen van schimmels en ziekten.
De ligging van de wijnrank
De wijnrank voelt zich het meest prettig in gebieden waar het zomers warm en vochtig is. Overal daarbuiten heeft de wijnrank een ‘handje’ nodig van de mens. Verder is de druivenplant op zich al redelijk snel tevreden. Licht, warmte en water zijn eigenlijk al voldoende.
Dus ben je op zoek naar een geschikte locatie voor je eigen wijnveld? Kijk dan naar gebieden met veel zonuren. Maar ook hier geldt dat “te veel” ook niet goed is. Wijngaarden liggen daarom veelal wat hoger. De lucht is over het algemeen wat koeler en het gevaar op uitdroging minder groot.
Water is belangrijk voor de wijnrank. Maar zijn de druiven van betere kwaliteit wanneer de plant extra zijn best moet doen om aan water te komen? De beste druiven ontstaan wanneer de wijnrank haar water zelf kan halen, het liefst op enkele meters diep, zodat de wijnstok beter zal wortelen.
Maar in de zeer warme gebieden op het zuidelijk halfrond is niet genoeg ondergronds water aanwezig en daar zal daarom geïrrigeerd moeten worden. Een belangrijke regel is dat “te veel” de wijnstok ilui kan maken. Het water wordt daarom minutieus en soms druppelsgewijs toegediend. Want bij een ‘te veel’ zullen wortels aan het oppervlak blijven.
De natuurlijke wijnklimaatkast
Water, zon, wind en de juiste termperatuur voor een groot deel de kwaliteit en de opbrengst van de oogst. Zo houden de druiven van een gematigde winter zonder lange vorstperiodes tijdens de bloei van de wijnstok. Een prettige lente voor de wijnstok is vochtig en de zomers zijn warm genoeg voor een mooie rijping van de druif.
Voor een geslaagde groei en mooie rijping van de druif is een gemiddelde van 1800 à 2000 zonuren per jaar nodig. Hoe meer zon, des te meer suikers en dus meer alcohol in potentie aanwezig zal zijn. Maar alleen zon zorgt echter weer voor veel alcohol en weinig zuren. De wijn wordt dan ‘log en zwaar’.
Witte wijn zie je vooral terug in gebieden met een lage gemiddelde temperatuur. Ideaal voor de wijnstok is een temperatuur tussen 9°C en 21°C. In gebieden met een hogere gemiddelde temperatuur zie je juist meer rode wijnen. De wijnstok kan strenge vorst in de winter overleven, maar met name in de lente tijdens de bloei, is vorst uiterst schadelijk.
Het geheim van Italiaanse wijn
Je zou denken dat wanneer de bodem geschikt is, het klimaat het toelaat en de juiste druiven zijn geselecteerd, het maken van een goede wijn geen probleem hoeft te zijn. Helaas blijkt dat niet altijd het geval. Zoals in veel andere bedrijfstakken moet er ook over voldoende financiële middelen worden beschikt om te kunnen investeren in de benodigde productiemiddelen. Voor de kleine wijnboer kan dit een probleem zijn. Hij is mogelijk (ongewild) genoodzaakt tot een keuze tussen een coöperatie of kwalitatief mindere wijnen.
Echte geheimen zijn er dus eigenlijk niet. Belangrijk zijn de genoemde 3 factoren bodem, klimaat, druivensoort en niet te vergeten de wijnmaker zelf. Als laatste kan dan nog het vinificatieproces genoemd worden.