Ik vertrek verhaal van Jurgen en Gonnie naar Italië

Ik vertrek naar Italië

Waarom gaan Nederlanders emigreren naar Italië? Lees hier ons hele 'IK VERTREK' verhaal én ook wat er niet goed ging tijdens de emigratie. Wij zijn Jurgen en Gonnie Linssen en hebben het roer omgegooid. We zijn een Bed and Breakfast in de regio Le Marche (de Marken) gestart met de naam La Vecchia Scuola.

In 2014 trokken we met de camper door Italië en vonden we de plek waar we graag zouden willen wonen en die het beste op onze plannen aansloot: Le Marche. Het was op 1 februari 2016 dat we de nieuwe inwoners van Montefano werden, waar we door de lokale bevolking warm onthaald werden. We hebben een ‘oude school’ gekocht en zijn hier een bedrijf begonnen onder de naam La Vecchia Scuola. Het is een oude plattelandsschool en met aandacht voor typische Marchigiaanse ornamenten helemaal gerenoveerd. We hebben er ‘onze plek’ van gemaakt, waar we ook gasten vanaf 1 mei 2016 ontvangen.

Jurgen en Gonnie die emigreren naar Italië

Het roer omgooien en een bed and breakfast starten

De stap naar een ander leven in Italië ging gepaard met nadenken over een andere manier van inkomsten genereren. Een mogelijkheid was het voortzetten van de banen in Italië. Een lastige optie, maar gezien de ervaring en achtergrond, niet onmogelijk. Als ondernemers ging de voorkeur echter uit naar het opzetten van een nieuw bedrijf samen.

We dachten na over een nieuwe activiteit waarbij er meer balans zou zijn tussen ‘fysiek en geestelijk’ bezig zijn. En over de wijze waarop we ‘ons huis’ konden openstellen voor anderen. Een plek waar ook anderen van zouden kunnen genieten. Een thuis waar we mensen die zouden komen logeren in de watten konden leggen. Een accommodatie waar óók wij graag op vakantie zouden willen gaan.

En het idee was geboren: “We gooien het roer om en starten een Bed and Breakfast in Italië”. Een activiteit op ons lijf geschreven.

Emigreren naar Le Marche in Italië

We zochten een plek in een mooie omgeving met een fijn klimaat waar we ‘met de dag’ konden gaan leven. Weg uit de hectiek en meer genieten van buiten zijn en de basale dingen in het leven.

Na een heerlijke lange reis met de camper, kriskras door Italië, wisten we het zeker: we waren verliefd. Verliefd op de Italiaanse manier van leven, maar vooral verliefd op de Marken (Le Marche). In deze regio vonden wij de perfecte combinatie van prachtig natuurschoon (zoals de zee en de bergen) en authentieke Italiaanse dorpjes.

De Marken is nog niet overspoeld door toeristen waardoor je er nog het echte Italië vindt. Mensen zijn relaxed, vriendelijk en hebben altijd tijd voor een praatje. De keuken is puur met heerlijke lokale wijnen en voor weinig geld kun je er nog goed eten.

WAAR LIGT Le Marche?

'Ik vertrek' is niet gemakkelijk

Ons leven in Nederland was prima en zeker niet saai te noemen. We hadden allebei een fijn sociaal leven met drukke banen. De stap om Nederland te verlaten en een nieuw leven te beginnen in Italië is daarom zeker niet gemakkelijk geweest. Er moeten banen worden opgezegd en zekerheden worden losgelaten. Er moet gekeken worden naar de financiële haalbaarheid van de plannen die je hebt. En als belangrijkste verlaat je vrienden en familie, die gelukkig enthousiast waren over deze nieuw stap. In totaal hebben we er 15 jaar over gedaan om de definitieve stap te nemen.

Hoe begin je aan een emigratie?

We hebben een aantal emigratiebeurzen in Nederland bezocht en diverse boeken over aankoop van huizen in Italië gelezen. En natuurlijk hebben we ook vele websites afgestruind. Dit alles om meer bekend te worden met wat er werd aangeboden en waar we op moesten letten. Best lastig, want waar begin je nou met zo’n zoektocht? Regelmatig vlogen we naar Italië om huizen te bezichtigen. Gelijktijdig gingen we op Italiaanse (privé) taalles, omdat ook dat hoort bij een gedegen voorbereiding.

Het wensenlijstje was behoorlijk lang: het huis moest dichtbij het vliegveld en ook dichtbij het strand en de bergen liggen én niet ver van een levendig dorpje voor de dagelijkse boodschappen. Bovendien moest het huis groot genoeg zijn om gasten te kunnen ontvangen. Het zoekgebied was gelukkig al bepaald. Een grote rode cirkel over de regio Le Marche tussen Jesi en Macerata. En juist dáár bleken maar weinig huizen te koop te staan.

Een huis kopen in Italië

Het was niet meteen raak, maar de droom om in Le Marche te wonen werd met elk huis dat we bekeken nog een beetje groter. Onze droomplek vonden we echter maar niet – tot ons hart een sprongetje maakte bij het zien van een oud schoolgebouw uit 1939, niet ver van het dorpje Montefano. Tijdens het bezoek was het slecht weer en terwijl het huis goed voelde, leek er geen uitzicht te zijn. De dag erop zijn we samen terug gereden. Na 2.5 uur gezocht te hebben en bijna omgedraaid te zijn, vonden we het huis terug en bleek het een panoramisch uitzicht te hebben.

Hierop zijn we terug naar Nederland gegaan om een bord ‘te koop’ in de tuin te zetten. En met de woningcrisis destijds, zou het nog zeker 3 jaar duren voordat we zouden kunnen vertrekken. Totdat de eerste kijker kwam en het huis heeft gekocht! En nog geen half jaar daarna zijn wij geëmigreerd.

Ik vertrek en wat er allemaal niet goed ging tijdens de emigratie

Het aankooptraject van La Vecchia Scuola bleek ook nog lastig te zijn. De huidige woning bleek niet geheel te kloppen met de afgegeven vergunning. Dit kwam naar voren uit het onderzoek van de advocaat die we in de arm hadden genomen. Dit was ons niet eerder verteld door de makelaars. Evenals de afvoer van de septic tank (riool) dat op het terrein van de buurman werd geloosd. Een les die wij hebben geleerd; “Laat makelaars gerust de bezichtiging regelen - maar neem voor een aankoop altijd een advocaat in de arm”.

De juridische tekortkomingen in de vergunning zouden geregeld worden voordat de akte zou worden getekend. En terwijl de vrachtwagen met spullen inclusief wijzelf onderweg naar Italië waren, bleek de procedure voor de nieuwe vergunning niet juist te zijn doorlopen. Geen aangepaste vergunning! Waarop de advocaat ons adviseerde om de aankoop uit te stellen. Voor ons bijna onmogelijk met een huis in Nederland dat al was verkocht en de vrachtwagen die een dag later in Italië zou aankomen.

We hebben toch maar een depot gezocht voor een eventuele tijdelijke opslag van onze huisraad. En daarop zijn we met de verkoper gaan praten die nog niet op de hoogte bleek te zijn gebracht door zijn eigen advocaat. We zijn tot een oplossing gekomen door een borg te stellen, mocht de vergunning niet worden afgegeven en de woning moeten worden aangepast. De koop is daarmee volgens planning doorgegaan. Op de aangepaste vergunning hebben we achteraf nog 3 maanden moeten wachten.

Ook drie maanden na de aankoop zou de Bed and Breakfast “La Vecchia Scuola” open gaan. De planning was strak voor deze 3 maanden. Geen Wifi voor de reserveringen (dus naar de plaatselijke bar), een gaslek op eerste Paasdag en een waterlek met water naar de ondergelegen verdieping - hielpen daar niet bij. Tijdens deze 3 maanden zijn we echter snel geïntegreerd. De mensen uit Montefano hebben zich voor ons opengesteld en hulp aangeboden. Regelmatig hing er een tas met sla of ander lekkers aan de poort. Na hard werken en tegenslagen te hebben aangepakt konden we met een gerust hart onze eerste gasten ontvangen.

"We dachten op alles te zijn voorbereid... en toch kom je altijd nog iets tegen dat tegenvalt."

"We dachten op alles te zijn voorbereid... en toch kom je altijd nog iets tegen dat tegenvalt."

Telkens weer vernieuwen

Voor een nieuw seizoen inventariseren we telkens wat we kunnen verbeteren. Zo zijn we na diverse verbouwingen ook weer toe aan nieuw servies, nieuw beddengoed en handdoeken, een nieuwe pergola bij het zwembad (de parasols zijn gesneuveld tijdens een zomerstorm), een nieuw arrangement met truffelzoeken en olijvenplukken (volgeboekt), nieuwe huiswijn van La Vecchia Scuola, wekelijks wijnproeverijen aan huis, een nieuwe pui aan de voorzijde van de portico én natuurlijk het nieuwe kookboek van Antonietta. Je begrijpt het al, wij hebben er telkens weer zin in!

Naar B&B